Ik: “Hoe is het met je gegaan?”
Zij: “Op en af, ik heb er goede dagen tussen maar soms lig ik er echt flink af”.
Ik: “Heb je het idee dat er verbetering is?”
Zij: Zucht, “heel minimaal”.
Ik: “Het gaat je niet snel genoeg hè?”
Zo maar een praktijk voorbeeld:
Al 25 jaar een hele slechte nachtrust, overdag om op te vegen. Standje overleven 🤯
Het laatste halfjaar kaakklemmen en gebalde vuisten in rust, hoge ademhaling.
Slaap pillen sinds 8 jaar.
4 tot 6 paracetamol per dag om de hoofdpijn te kunnen verdragen.
We zijn nu 2 maanden en 4 behandelingen verder:
2 tot 3 slaap pillen per week en soms zelfs helemaal geen.
Soms 2 paracetamol per dag voor hoofdpijn.
Ik: “Is dit minimale verbetering? Kijk eens hoe veel winst je al behaald hebt”.
Zij: Begint te lachen, “ja nu je het zo zegt is er wel degelijk verbetering!”
We vergeten vaak al snel waar we vanaf komen.
Helaas heb ik geen toverstaf.
Dit vraagt om tijd, het is geen quickfix.
Je hebt er namelijk een tijdje over gedaan om op dit punt in je leven te komen. Verandering heeft tijd nodig en gaat stap voor stap.
